Napis łączy dwa zdania. Pierwsze, w języku hebrajskim, אור שיש בו מחשבה, które w tłumaczeniu na język polski znaczy „światło pełne myśli”. Drugie, również w języku hebrajskim, tyle że zapisane w transkrypcji, za pomocą liter łacińskich, OR SHE’EIN BO MAHSHAVA, które w tłumaczeniu na język polski znaczy „światło bez myśli”. Kolejność zapalania się modułów neonu może przywodzić na myśl emanacje boskiego światła – czyli tzw. Sefirot. Artysta tworzy kabalistyczny konceptualizm, inspirując się mistykami żydowskimi: Natanem z Gazy, Izaakiem Luriom i Sabbatajem Cwi.
Rafał Jakubowicz — urodzony w 1974 roku. Absolwent Wydziału Wychowania Plastycznego oraz Wydziału Malarstwa, Grafiki i Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, a także Wydziału Neofilologii (specjalność: hebraistyka) Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, gdzie na Wydziale Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa prowadzi Pracownię Sztuki w Przestrzeni Społecznej. Autor m.in. pracy pt. Pływalnia (2003) dotyczącej poznańskiej synagogi zamienionej w 1940 roku na pływalnię, która funkcjonowała jako basen aż do końca sierpnia 2011 roku. Był współkuratorem (wspólnie z Christiane Mennicke-Schwarz, Valentiną Marcenaro oraz Dorotą Monkiewicz) wystawy pt. Vot ken you mach? Sztuka, filmy, koncerty, komiksy, wykłady oraz dyskusje o żydowskiej tożsamości w dzisiejszej Europie, która odbyła się w Kunsthaus Dresden w 2013 roku oraz w Muzeum Współczesnym we Wrocławiu w 2015 roku. Ostatnio zrealizował wystawy pt. Pedagogika wstydu w Miejskim Ośrodku Sztuki w Gorzowie Wielkopolskim (2018) oraz Pedagogika wstydu (II) w Galerii Le Guern w Warszawie (2019). Aktualnie pracuje nad tematem Język hebrajski w sztuce artystów konceptualnych i postkonceptualnych w Izraelu w ramach badań statutowych WEAiK UAP, finansowanych ze środków Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego na naukę w latach 2016/2018 jako projekt badawczy.
