Wspólna praca artystów odnosi się do próby utrzymania równowagi, do nieustannego wahania się, bycia „pomiędzy”, na krawędzi. Artyści pytają o autonomiczność jednostki i jej zależność od innych ludzi. Symboliczna wzajemność zostaje poddana próbie w sytuacji ostatecznej. Jest ekspresją samotności, a zarazem wołaniem o dialog. Jak wiele w geście stworzonej postaci jest samodzielności, a ile wpływów zewnętrznych?
Monika Zadurska-Bielak — urodzona w 1967 r. w Lublinie, jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Zajmuje się rzeźbą, prowadzi warsztaty ceramiczno-plastyczne. W 2011 roku założyła własną pracownię (Potok Pracownia Plastyczna), gdzie organizuje warsztaty ceramiczne i plastyczne dla dzieci i dorosłych. Od 2012 roku specjalizuje się w technologii odlewów silikonowych, którą wykorzystuje do tworzenia realistycznych figur. Wykonywała elementy scenografii do wystaw w wielu ośrodkach muzealnych w Polsce.
Tomasz Bielak — urodzony w 1967 roku w Lublinie, jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Zajmuje się grafiką, malarstwem i rzeźbą, jest autorem instalacji oraz wielkoformatowych murali. W swojej twórczości malarskiej Bielak łączy tradycyjny warsztat malarski z konceptualnym podejściem do sztuki. Realistyczne postaci, przedmioty i zwierzęta (m.in. małpy) umieszcza na abstrakcyjnym, neutralnym tle. Artysta regularnie tworzy tzw. ArtKwadraty – prace graficzne, które stanowią artystyczno-filozoficzny komentarz do otaczającej go rzeczywistości, publikowane m.in. w Lubelskim Informatorze Kulturalnym oraz cotygodniowym wydaniu „Rejsów”, trójmiejskiego magazynu „Dziennik Bałtycki”. Grafiki te odnoszą się często do społeczno-politycznej sytuacji w Polsce i mają ironiczny charakter.
Oboje mieszkają w Lublinie.
