Praca przedstawia twarze młodych ludzi, jeszcze nienaznaczonych życiowymi doświadczeniami, często trudne do zidentyfikowania pod względem płci. Artystka skupia się na genetycznym dziedzictwie przekazanym przez rodziców, uchwycając moment, w którym przyszłość jest pełna możliwości. To refleksja nad początkiem ludzkiej tożsamości i potencjałem przyszłości utrwalona w portretach młodych, nieskazitelnych twarzy.
Marie-Jo Lafontaine — urodzona 17 listopada 1950 r. Belgijska rzeźbiarka i artystką sztuk wizualnych. Mieszka w Brukseli, gdzie pracuje jako profesor sztuk medialnych na Karlsruhe University of Arts and Design.
Lafontaine pochodzi z Antwerpii (Belgia). W latach 1975-1979 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Architektury i Sztuk Wizualnych w Brukseli. W swoich pracach używa wielu technik. M.in. tworzyła gobeliny, w których tkała barwioną na czarno wełnę w liniowe wzory, wykonywała również prace rzeźbiarskie z wykorzystaniem gipsu, betonu i ołowiu, a także zajmowała się fotografią. Od 1980 r. Lafontaine w projektach artystycznych wykorzystuje wideo, tworząc oparte na nich instalacje przestrzenne.
Artystka otrzymała wiele nagród, m.in. Prix de la Jeune Peinture Belge (1977), w 1986 r. grant FIACRE od francuskiego Ministerstwa Kultury (1986) czy European Photography Award (1986).
