Obiekty z cyklu ‘’ Ziarna i nasiona ‘’ powstają od / 2012 roku. W wielu realizacjach przyjmują małą lub dużą skalę adekwatnie do miejsca, gdzie zamierzają się pojawić. Czasem wrastają w pejzaż na stałe. Obecna forma w przestrzeni miasta i obszaru dawnego szpitala, gdzie energia tego miejsca i jej ślad nakłada się teraz na pierwsze nowe działania, jest jak nowy kontekst, nowy zasiew dla miejsca. Relacja ze środowiskiem pozostaje, tworzą się nowe warstwy.
Obiekt, instalacja łączy się z gruntem – pierwotną tkanką obszaru. Częściowo wykorzystany materiał – gips – to paradoksalnie tworzywo używane zarówno w sztuce, jak i medycynie.
Idea pomostu między energią miejsca a obiektem, nowe otwarcie.
Maja Moroz — urodzona w Krakowie. Studiowała w Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Rzeźby w latach 1976 – 1981. Dyplom obroniła w 1981 r. Jej formy wypowiedzi artystycznej to: rzeźba – obiekt, instalacja, malarstwo, multimedia. Twórczość artystyczna konsekwentnie od 1989 r. dotyczy zagadnień znaku i jego energii prowadzącej do wszelkiego rodzaju komunikacji międzyludzkiej. W swoich realizacjach rzeźb – obiektów np.: „Ołtarz dla Soli I” w Kopalnii Soli w Wieliczce, „Glosarium – Ołtarz dla Komunikacji” w Parlamencie Europejskim w Brukseli, „The Power of the Run” na Biennale Sztuki w Pekinie, „Neverending letter” w National Botanic Garden, czy Bruksela-Maise, tworzy głęboko humanistyczny przekaz. Prowadzi międzykulturowy dialog, spotykając się z aktywnym odbiorem jako twórca, a także współuczestnik promocji kultury.
To także uczestniczka polskich oraz międzynarodowych sympozjów m.in.: w CRP Orońsku, Austrii, Niemczech, Belgii, Czechach, czy Ukrainie, gdzie powstały jej realizacje rzeźbiarskie. Uczestniczyła w ponad 200 projektach, sympozjach i wystawach sztuki. Posiada liczną bibliografię i filmografię. Jej znajdują się w zbiorach m.in.; Urzędu Miasta Krakowa, Filharmonii Krakowskiej, Ambasady RP w Belgii, Biennale Sztuki w Pekinie, Botanicznego Ogrodu Maise w Brukseli, kolekcji IAA/AIAP w Seulu. Maja Moroz twórczość artystyczną łączy z działalnością na rzecz środowiska twórców. W latach 1993 – 1999 była członkiem, a następnie wiceprezesem Zarządu Okręgu Krakowskiego ZPAP, opiekunem artystycznym Galerii „Pryzmat”. W latach 1999- 2002 była członkiem Zarządu Głównego i Rady Artystycznej ZPAP, w latach 2006-2010 i obecnie (2024) wiceprezes Zarządu Głównego ZPAP oraz redaktor naczelną pisma „ArsForum”. Jest autorką scenariusza i współrealizatorką pierwszego dokumentalnego filmu o ZPAP pt. „Tak było, tak jest i…”. (reż. Bogusław Giza, TVP 1,2003) oraz opracowania ogólnopolskiej monografii „Nowy Przekład w Kolorze- Historia ZPAP”. Na XV Światowym Generalnym Zgromadzeniu Międzynarodowej Organizacji Artystów -International Association of Art IAA/ AIAP UNESCO w 2002 r. została wybrana do Zarządu IAA. Obecnie pełni funkcję wiceprezydent światowego Komitetu IAA/ AIAP.
