Praca inspirowana jest mitologią i symboliką słowiańską. Postać kobiety Nimfy przedstawiona jest jako drzewo, które jest symbolem życia i energii. Forma drzewa nawiązuje do połączenia zmysłowości człowieka z naturą i światem duchowym. Wertykalna kompozycja rzeźby ma sugerować, iż jest ona strażniczką i opiekunką przestrzeni, w której się znajduje.
Janusz Wątor — urodzony w 1968 r. Jak sam mówi o sobie: „rzeźbię, bo nie widzę sensu ani potrzeby robienia czegoś innego w życiu”. I z tą myślą ukończył Liceum Plastyczne im. A. Kenara w Zakopanem, a później Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie. Współpracuje z galeriami w kraju i za granicą, m.in.: Kersten (Kraków), De Bronzen Beeldenboerderij (Holandia), Art & Cadres (Szwajcaria), Galeria Anna Kareńska (Poznań), Galeria Sztuki Współczesnej Jarek Cechmanowicz (Poznań), Galeria Mak (Zakopane), Galeria Napiórkowska (Warszawa), Galeria M1 Fine Art (Londyn). Wystawy indywidualne prezentował m.im: w Krakówie, Myślenicach, Suchej Beskidzkiej, Zakopanem oraz Fribourgu w Szwajcarii. Uczestniczył również w wielu wystawach zbiorowych w Polsce oraz w Niemczech, a także brał udział w międzynarodowych plenerach i warsztatach artystycznych.
Jest autorem wielu statuetek, m.in.: nagrody Laur Krakowa XXI wieku, statuetki Kulturalnego Barana w ramach Międzynarodowego Festiwalu „Wiosna Jazzowa — Zakopane”, rzeźby Łośkara wręczonej Johnowi Cleese, Pierścienia Powiatu Krakowskiego, Skrzydła AGH, a także statuetek okolicznościowych, m.in. dla Radia ZET czy firmy Kulczyk Tradex oraz wielu medali i tablic okolicznościowych, a także realizacji sakralnych w kościołach w kraju i za granicą.
