Pomnik dedykowany wykonawcom idei rewolucji. Wszystkim wyznawcom, niezależnie od tego, po której stronie ideologicznej barykady stoją, i co ich popycha do rewolucyjnego zrywu.
Pomnik ma formę gilotyny zwanej Czerwoną Wdową. Jej obecność w przestrzeni publicznej gromadziła niegdyś tłumy ciekawe spektaklu ludzkich głów – upadku wrogów sprawy. Gilotyna jest ponadkulturowym symbolem metody przecinania sporu za pomocą terroru. Jest to obiekt sztuki w przestrzeni publicznej, który powstał do tłumaczenia na wszystkie języki świata logiki społecznego sporu.
Grzegorz Drozd — urodziny w 1970 r., mieszka i pracuje w Warszawie. Malarz, artysta akcji i instalacji, fotograf. Czujny obserwator rzeczywistości, którą opisuje własnym językiem, budując niewygodne i zaskakujące sytuacje, często bez scenariusza. Gracz z konwencją i rytuałem, wyprowadzający sztukę z nawiasu umowności. Manipulator, na własne konto deklarujący: „artysta to dla mnie banita społeczny i przestępca”. Twórca relacyjny, partycypacyjny, krytyk instytucji, autor dzieł będących wehikułem osobistych emocji. W 2010 roku symbolicznie „opuścił” kulturę zachodu, kierując swą nomadyczną wędrówkę w stronę dalekiego południa Azji, poszukując „Utraconego Raju”. Obecnie mieszka i pracuje w Azji i Europie.
W latach 1992-1995 studiował na Wydziale Artystycznym UMCS w Lublinie. Ukończył Wydział Malarstwa i Wydział Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w 2007. Brał udział w kilku rezydencjach artystycznych, między innymi w Pradze oraz Budapeszcie. Jest trzykrotnym stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz współzałożycielem projektu Zmiana Organizacji Ruchu.
Miał indywidualne wystawy w CSW Zamek Ujazdowski oraz Centrum Rzeźby w Orońsku. Brał udział w licznych wystawach zbiorowych w kraju i za granicą – w krakowskim MOCAK-u, Znakach Czasu w Toruniu, Waterside Contemporary w Londynie, Gare Sauveur we francuskim Lille, BACC w Bangkoku, Tajlandia.
